Daar stond ik dan, degene die dacht ach zo ver zal het niet lopen! Dit komt goed, wij kunnen dit aan. Tja daar stond ik dan op de bewuste donderdag avond 3 weken geleden bijna vier, geen feestjes en verjaardagen meer. Daar stond ik dan de koerier die afstand nam maar stapels met retouren neer gooide voor de deur. Me een beetje triest aan keek, sorry mevrouw! Ik teken voor u is dat goed? Natuurlijk jongen, ach schouders eronder en doorgaan. Opgeven? Zit niet in mijn aard..

Daar stond ik dan, ik die mijn brieven open maakte met een mooie poster. Ik moest lachen om de poster en wuifde het weg, het zal toch niet? Ook ik behoor tot de risico groep. Ik werd nog een beetje boos om de poster en dacht tjonge, nou gaan we toch niet mezelf al in thuis isolatie zetten terwijl er hier in Zeeland nog niks aan de hand is? Daar stond ik dan, scholen dicht. Kind thuis en verplicht thuis werk gegeven. Orders? Die kwamen op het moment niet binnen want niemand gaf er meer een feestje of was überhaupt in de feest stemming. Tijd voor je kind is ook niet zo verkeerd dacht ik nog. En ik moet ook eerlijk bekennen dat ik door deze veranderingen er wel achter kom wat er echt belangrijk is. Want stukje bij beetje komt steeds meer bij mij het besef wat er voorop staat. Mijn gezin, gezondheid en die van andere. Ik kreeg ook sterk het gevoel dat vele dit gevoel met me deelden. Bij de boodschappen werd er weer op afstand tegen elkaar gepraat door wild vreemde, klanten begonnen leuke gesprekken. Waardoor je soms een uur met elkaar aan de lijn zat. Mensen op straat zeggen elkaar weer goedemorgen en goedemiddag. Het stukje bewust worden dat er meer is op deze wereld als alleen het ikke instinkt. En dan vanmorgen.. daar stond ik weer! Denkend alles onder controle te hebben met alles rekening te hebben gehouden. Mooi niet.. Het magazijn neemt maatregelen en ze gaan sluiten. Eerst was ik weer boos, verdrietig en machteloos tegelijk. Ik hou er niet van om mensen teleur te stellen en wat betekend dit voor mij? in voor en tegenspoed betekent dit! 

Vandaag zittend in de zon bedacht ik me hoeveel mooie jaren ik in mijn shopje draai, ik kwam er ook achter dat ik stiekem vanwege mijn chronische ziekte wel iets achteruit was gegaan. Maar wat ben ik gezegend met jullie mensen, mijn gezin, mijn fijne huis ( mijn eilandje) mijn vrienden kring en vooral mijn gezondheid. Ik kan nog lopen en zolang ik dat kan, doe ik dat. Ik kom er nu dus ook vooruit dat mijn trip trap stoel gearriveerd is. Ik noem het ook wel voor de mensen die het niet begrijpen mijn rijdende rolstoel. Hoe boos ik vorige week was, nu ben ik hem dankbaar en denk ik.. is dit het maar? Gezondheid is zo belangrijk want zonder mijn gezondheid kan ik niet eens mijn webshop draaien. Dit wat er nu gebeurd is, is onmacht voor iedereen.. maar er komt een betere tijd aan. Als we ons allemaal aan de regels houden, ons steentje bijdragen en meedenken in dit virus. Daardoor draaide de boosheid vanmiddag bij, om in een rustige gedachte. Helaas het is verdrietig en vervelend..  maar we gaan voorlopig even dicht. Mijn gezondheid en die van u is belangrijk. Ik wil voor mijn kind blijven zorgen en absoluut het virus niet onder de leden krijgen. Ik wil u over een maand weer dolblij aan de telefoon hebben en u vertellen dat uw het feestje mag vieren. We vieren dan samen een feestje! Want ik kom terug en ook de feestjes komen terug. Maar denk nu even aan wat werkelijk belangrijk is voor u en voor mij. de gezondheid!

Wees dankbaar, voor elke dag met uw gezondheid. Met uw kinderen, gezin, man, vrienden, hond of kat. Het maakt allemaal niet uit, maar laten we de bubbel met het snelle leven waarin we zaten eens even lek prikken. En onze zegeningen tellen en dankbaar zijn voor wat we allemaal hebben, en hebben bereikt! 

Over 2 en halve week sta ik weer voor u klaar.

In de tussentijd kunt u bestellen, vanaf 12 - 04 zullen alle orders weer doorgezet worden. wij houden u op de hoogte en komen zeker terug. Maar nu is het even tot ziens en tot later. Hou u zelf gezond en uw naasten. Zorg goed voor u zelf en geef niet op!

Stay safe, liefs Jeanine 

Een mooie reactie vanuit de klant <3 wat waardevol dit

Beste Jeanine, ik heb je blog gelezen. En ik was eerst ook helemaal zo... Ik zit ook in de risicogroep en zorg mede voor mijn zwaar gehandicapte vader. Angst slaat je om het hart. Hoe gaat alles lopen... En dan ook heb ik twee kinderen. De jongste wordt tien. Ze is 27 april jarig en normaal wordt het gedeeld met Koningsdag, maar nu wordt het overruled door het corona virus... Haar tiende feestje, zonder visite, zonder vriendjes, zonder kinderfeestje. Ze huilt er dikke tranen om, en ik ook. Tot ik voor mezelf besloot dat ik het anders ga bekijken. We zijn gezond, we zijn samen en we gaan er een knalfeest van maken! Met een huis mooi versierd, kadootjes en een grote taart! En okee er komen maar drie mensen maar we laten alles versierd tot de viste weer wel kan komen, en dan bak ik nog een taart. Ik heb er m'n missie van gemaakt leuke dingen in het leven te zien. En het feest gaat er komen. Ik zal haar laten stralen op waarschijnlijk de meest bijzondere verjaardag ever. Als je ons pakketje inpakt wil je daar dan aan denken? Dat met jou pakketje je een klein meisje, een bijna tiener, zo onwijs blij gaat zijn? Gaat huilen van de mooie ballonnen? What doesn't kill You makes You stronger! We komen door deze tijd en we gaan er een gaaf feestje van maken! Wil je me het laten weten als het niet lukt om op tijd de spullen te sturen? Blijf veilig, blijf gezond,